Het fantastische leven van Martijn

Aflevering 5 Hein

December 20, 2022 Terry de Roode Season 1 Episode 5
Het fantastische leven van Martijn
Aflevering 5 Hein
Show Notes Transcript

In aflevering 5 gaan David en Terry naar Hein, vriend van Adri. Hein vertelt over de ontmoeting van Adri met Martijn, hun jaren samen en hoe Martijn hen op het verkeerde been heeft gezet over de breuk met zijn familie. Hein is ook oud-collega van Martijn bij  GroenLinks in Brussel, een tijd waar hij een levendig beeld van schetst.

De podcast Het fantastische leven van Martijn bestaat uit 21 delen. De podcast is een De Roode Productie. De opname, redactie, samenstelling en montage deed Terry. David Paul was naast mede-interviewer ook sparring partner. Eric maakte de muziek, het sounddesign en deed de eindmontage. Wouter ontwierp het logo, de foto is van Tobias Arhelger | Dreamstime

Wil je iets aan ons kwijt? Mail naar podcast@deroodeproducties.nl

Aflevering 5 Hein

Welkom terug bij de podcast Het fantastische leven van Martijn, een zoektocht naar een verloren vriendschap.

In deze aflevering gaan we in gesprek met Hein. Tineke, de schoonzus van Martijn, zei in de vorige aflevering het volgende

 

Ti: Ja, Hein was een vriend van Adri en het eerste contact met GroenLinks en zo. En die was dan persvertegenwoordiger bij het Europees Parlement. 

Te: ok

Ti: nou, daar ben ik nog wel een keer thuis geweest ook, toen woonde Adri daarbij in.

D: dus ze waren echt goede vrienden. 

Ti: ja

D: dus die kent Martijn ook wel echt. 

Ti: ja, ja

 

En vandaag is het zover, David en ik gaan op weg naar Hein die in Amsterdam woont. We praten eerst nog even na over de ontmoeting met Tineke. 

 

D: hoe zag jouw autorit de dag na het bezoek aan Tineke eruit, 

T: ik reed naar mijn moeder in Deventer, ik moest met haar voor een controle in het ziekenhuis zijn. Ik zat na te denken over die invalshoeken, ja, is het wel een zoektocht naar Martijn. Is het dus eigenlijk geen zoektocht naar mezelf, ...al die opgekropte liefde van 27 jaar en verdriet en frustratie kan dat eindelijk ergens heen, zeg maar, is dat mijn beweegreden. Ik zat een beetje zo te mijmeren en toen werd het nummer Drops of Jupiter afgespeeld op de radio. Dus ik begon dat uur volle borst mee te zingen en toen op een gegeven moment moest ik echt heel hard huilen, omdat hij dat een op gegeven moment zingt: Terwijl je daar op je souljourney bent, heb je mij dan ook gemist. En ik zat echt: Ja Ja hij heeft me ook gemist, hij heeft me dus ook gemist. 

 

Dat nummer, Drops of Jupiter is door de jaren heen mijn nummer voor Martijn geworden. Ik had het vast al eerder gehoord, maar de eerste keer dat de tekst echt tot mij doordrong was kerstavond 2001. Ik was op familiebezoek in Alaska. Mijn zus en ik reden nog even snel met de pick-up truck naar de supermarkt voor de laatste kerstboodschappen, toen het nummer op de radio gedraaid werd. Het was al donker en het sneeuwde, overal hing gezellige kerstverlichting. Ik miste Martijn plotseling vreselijk. Het nummer verwoordt voor mij het gevoel dat ik had, toen Martijn de banden zo rigoureus doorknipte. Het beschrijft het gevoel van de achterblijver. Je hebt begrip voor de keuze van de ander om voor eigen ontwikkeling en geluk te gaan, maar je krijgt ook twijfels over de vriendschap en over je eigen rol. Dat vond ik altijd zo herkenbaar, helemaal omdat onze band nooit meer hersteld is. Nu Tineke zo duidelijk vertelde dat Martijn het vaak over mij gehad heeft, kreeg het nummer ineens een hele andere lading....

 

D: Terry, ik ken jou als een hele lieve, warme, alles vrouw, maar ook zakelijk, zeker als je met een project bezig bent. Wat mensen niet weten is dat jij ook zegt: ik vind het ook fijn om aan Martijn te werken, en dat het een project is. Het is vanuit het verleden en ik heb nu vorm waarin ik in een zakelijke manier alle puzzelstukjes ineen kan leggen. En dan ben ik toch best onder de indruk dat je dan toch uiteindelijk in huilen uitbarst. 

 

T: nou ja, ja, ik denk dat die zakelijkheid, die deadlines en in vorm gieten en nadenken over het verhaal, die helpt mij om die zoektocht aan te gaan. Ik had echt niet gedacht dat ik er nog door geraakt zou zijn. Ik dacht echt het is vast wel goed zox, maar ja, dat er dus ook nog een stuk emotie vrijkomt, had ik niet gedacht. Ik snap eigenlijk dus nu waarom hij niet meer met mij contact kon hebben, want hij had gezegd tegen Adri dat zijn vader hem het huis uit gezet had, en op een gegeven moment dat zijn moeder dood was. En als ik dan weer in dat leven was gekomen of iemand anders, ja, dan had hij die leugen moeten ontkrachten. Dan had hij eerst met billen bloot gemoeten en tegen Adri en misschien moeten zeggen van ja sorry, ik kom niet uit gereformeerd gezin, vader heeft me niet het huis uit gezet. Ik was gewoon doodongelukkig en ik vond geluk en wat begon als een klein leugentje, heb ik, omdat ik dit geluk wilde omarmen…Daarom kon ik ook niet meer in zijn leven terug. 

D: ben je daar boos over? 

T: nee, niet boos. Tis meer frustratie van de, ja, eh.... Frustratie van de onvermogendheid van Martijn om confrontatie aan te gaan. 

D: hoe kan je je laten leven leiden door één leugen?

T: ja, weten we natuurlijk zeker.

D: maar hoe kan het dan iemand veel geofferd heeft, geluk heeft gekregen en uiteindelijk na zoveel liefde, zorg en plezier op zo'n nare manier gevonden wordt in Ierland. 

T: ja, dat is onze zoektocht. 

 

David vat het hier mooi samen. Door het gesprek met Tineke hebben we meer inzicht gekregen in de tijd na de breuk. Zij gaf het beeld van een warm, rijk en liefdevol leven en ze omschreef de relatie van Adri en Martijn, maar ook haar eigen vriendschap met Martijn als hecht. Dat maakt de puzzel alleen nog maar groter, daardoor lijkt het nog minder logisch dat Martijn zo geëindigd is.

We zijn bijna in Amsterdam, dus tijd om ons op het komende gesprek met Hein te richten. Ik praat David bij. 

 

T: Tineke heeft zijn gegevens aan mij gegeven, dus ik heb hem direct even gemaild. Binnen 24 uur had ik mail van hem terug dat hij graag ons wil ontvangen dus we gaan hem zo ontmoeten. Ik heb hem trouwens al ontmoet in 2013, bij de ceremonie. En hij zegt dat hij contact heeft gehad met een lead in Ierland, direct na het overlijden van Martijn in 2013 en dat vind ik zo ongelooflijk. Dus ik ben al de hele week erg onrustig, omdat ik het bijna niet kan geloven dat we ook nog hier mogelijk mensen gaan spreken die Martijn hebben gekend in die laatste fase van zijn leven. 

D: en misschien kan hij wel antwoorden waarom het zo gelopen is, misschien heeft hij daar wel verklaringen voor en wat er dan nog is gebeurd. 

T: zou heel goed kunnen, en dat gaan we natuurlijk zo meteen meemaken. Wat voor beeld heeft Hein van Martijn als vriend van. Ja heel spannend. 

 

We komen aan bij Hein, die midden in de stad woont. Hij ontvangt ons gastvrij in zijn appartement en terwijl wij ons installeren, maakt Hein koffie.

We beginnen het gesprek met de vraag, wanneer heb je Martijn leren kennen?

 

H: ik heb hem voor het eerst gezien in 1992 of 93. 

D: Wat voor persoon was Martijn toen u hem ontmoette? 

H: een heel moeilijk geval. 

T: met terugwerkende kracht? Of vond je dat toen ook al? 

H: nee toen was het meer een jongen die zijn weg moest vinden, dat lukt wel.

Een heel mager, verlegen jongetje, die behoorlijk met zichzelf in de knoop zat Maar ja, dat zijn meer mensen op die leeftijd in deze situatie. En Adri woonde bij mij, we hadden een hele open relatie, maar hij woonde bij mij. Adri en Martijn elkaar leren kennen in als ik me goed herinner in het Vondelpark, heeft ie Adri opgepikt. Of heeft Adri hem opgepikt, dat leek mij logischer om het zo te formuleren. Ik denk niet dat ze elkaar op de ontmoetingsplek, maar gewoon op de zonneweide of zo, overdag ontmoet hebben. Niet eens in de cruising in de Rozentuin, zoals het daar heet. Toen kwam er bij vrienden van mij op het Van Beuningenplein woning vrij, die gingen een huis kopen in Noord en toen zijn zij in de oude woning op het Van Beuningenplein getrokken. Adri en Martijn. Daar hebben ze een tijdje gewoond, hoe lang weet ik ook niet meer precies.

D: wat voor band had u dan met Martijn? 

H: ik had geen band, in zoverre, hij was een vriendje van Adri met wie ik altijd een goede band heb onderhouden. We zijn tot het einde van zijn leven samen op vakantie geweest. En die twee hebben besloten samen te gaan wonen. 

D: hij hoorde bij Adri? 

H: nou ja, horen bij. Dat zijn een soort relaties, dan zijn geen heterostelletjes, zal ik maar zeggen. Dat zijn open relaties met allemaal een wild leven. Allebei HIV positief op een gegeven ogenblik.

T: Martijn ook? 

H: nee, Martijn niet. Adri en ik.  Voor zover ik weet Martijn niet.

 

D: Kunt u het leven omschrijven, want u praat over een gayscene. Is dat dan ook vriendengroep geweest?

H: tja, vrienden, kennissen. Sommige wat….

D: gingen jullie uit samen? Hoe zagen jullie elkaar?

H: nee, nee nee, dit ging niet over uitgaan. Wij hadden huishoudens, we hadden huizen. We woonden bij elkaar. We gingen wel eten, we gingen bij elkaar op bezoek. Kijk, we hadden allemaal ons eigen Privéleven in de scene, zeker toen nog. Maar we kenden elkaar om dat we samenwoonden, samen dingen deden, een kenniskring was het. 

T: en de kennissenkring was eigenlijk voornamelijk in huis, bij mensen thuis, eten, samen zijn spelletje spelen? 

H: ja, ja, verjaardagen vieren, dat soort dingen. Belangrijk is geweest, Adri is, hij werd HIV positief. Adri heeft een paar weken bij mij gewoond, hij kwam daar veel over de vloer en hij werd bij mij ziek en Martijn was daarbij, in een weekend. Heel erg ziek. Dus is Martijn met Adri de maandag daarop meteen naar het Prinsengrachtziekenhuis, waar toen de aidskliniek zat, gegaan.  Toen bleek hij dus een infectie, een Herpesinfectie in zijn oor, dat is kinderpokken, in zijn oor, waardoor hij een half verlamd gelaat kreeg. Allemaal heel erg, 3 maanden in het ziekenhuis gelegen. En toen waren wij allebei ook zoiets van we zorgen, we gaan er op bezoek, we zorgen voor hem. Dat ging gelijk op, dat was geen concurrentie of zo, dat was een heel ander soort verhouding met Adri. Nou ja, dat heeft hij toen gedaan en daarna is Adri verhuisd, toen hij uit het ziekenhuis kwam naar de Aart van Nesstraat, begane grond, waar ie kon wonen. Een mooi huisje en daar is Martijn toen ook ingetrokken.

Een hele andere buurt 

(het koffiezetapparaat begint ineens hard te ratelen) 

T: Oh dat maakt niet uit hoor

H: Van daaruit is Martijn in Brussel terechtgekomen. En hij is meteen echt verhuisd naar Brussel, dat had niet gehoeven. Je kon ook gewoon wonen en werken en dan in het weekend naar huis gaan, wat veel mensen deden. Hij verkoos ervoor om naar Brussel te gaan en hij heeft wel contact gehouden met de ouders van Adri en met Tineke, 

T: maar hij had toen ook geen relatie met Adri meer in die periode

H: nee. 

T: nee, en dat was ongeveer wanneer dat Martijn naar Brussel ging? 

H: Wanneer hij naar Brussel ging? Dat is geweest, eh… Ik heb het even geprobeerd aan de hand van foto's die ik heb: Ja, dit is 20... Sinterklaasfeest in 2002 Brussel…. 

Dit is 2004, in aanloop naar de campagne van de verkiezingen in 2004, in Utrecht een bijeenkomst van de hele staf. Dat zijn zijn collega's. Dit is Jacqueline. Dat is een bijeenkomst waarop ook Rosenmuller bij was en ik ben dus in september 2004 gestopt met GroenLinks Europa en hij is nog doorgegaan. Na de verkiezingen dus een tijdje naar de PVDA geweest. Dat is heel normaal, je moet namelijk bepaalde kennis en kwaliteiten hebben om daar te kunnen rondlopen, zal ik maar zeggen. Dat heeft hij dus een tijdje voor de PVDA gedaan. Toch lag zijn ziel meer bij GroenLinks en hij is weer teruggekomen bij GroenLinks. Hoe dat precies gegaan is, zal je aan Jacqueline moeten vragen, die inmiddels in Zuid-Frankrijk woont. Maar die is nog wel te benaderen via internet. 

 

De naam van de collega die Hein net noemde staat ook op de lijst die ik van Linda gekregen heb. Inmiddels weet ik dat Jacqueline destijds secretaris-generaal was van GroenLinks in Brussel. 

De eerste foto die Hein van Martijn heeft is dus van het Sinterklaasfeest in 2002. Mogelijk is hij daar wel eerder gaan werken, want de verkiezingen waren al in 99. Ik vraag of Hein weet hoe Martijn aan de baan in Brussel gekomen is.

 

H: ik werkte in Brussel, ging iedere maandag naar Brussel en een keer in de maand naar Straatsburg, hadden wij in het team een webredacteur nodig. Ik had dat erbij gedaan, was een web redacteur nodig. Ik zei, nou misschien is dat iets voor Martijn, want die was voor die tijd behoorlijk ervaren met het web. Nou hij werd het uiteindelijk niet, het werd een ander, die was nog veel ervarener. Maar toen is hij wel op een ogenblik, omdat hij in de bak zat, zoals dat heet, is hij gaan werken voor een van de vier leden in het Europees Parlement, voor Alexander de Roo. Daar werd hij een soort persoonlijk medewerker van en Martijn moest die agenda regelen. Afspraken voor zijn baas maken, maar dat deed ie met plezier. Maar ik had daar niet rechtstreeks mee te maken. Dat kan Alexander je waarschijnlijk met enthousiasme vertellen.

 

En op een gegeven ogenblik besloot hij te vertrekken naar de Verenigde Staten om zich aan te sluiten bij de Obama. Dat was allemaal heel erg in toen, leuk! Dag, Martijn, daarna bleek het fabula fantastica te zijn.

T: ja, want hij zat bij Tineke

H: hij is naar Tineke gegaan. Niemand die vriend ooit gezien. Maar dat is dus vreemd, want in die kringen was het heel gewoon om over mensen te praten en mensen te laten zien.  Achteraf denk je dus, die man heeft helemaal niet bestaan, volgens mij. 

 

T: waar was jij op het moment dat jij het hoorde en wie belde jou om te vertellen dat Martijn dood was? 

H: Jacqueline die belde mij dat hij dus dood gevonden was in Dublin. 

D: Kon je het plaatsen?

H: Nee, ik kon het helemaal niet plaatsen. Het is een Gay drama. Ik ken wel wat mensen uit de Gayscene in Dublin, dat zijn hele oude kennissen. Toen heb ik Tonie Walsh gebeld, dat is een hele bekende Ierse activist. Ik zeg Tonie moet je horen, daar is een oude kennis van mij. Die schijnt dood gevonden te zijn in Dublin ergens. Kan jij eens met jouw contacten in de gayscene en bij de politie, want hij heeft contacten bij de Guarda, nagaan hoe en wat. En die berichtte, hij kon bevestigen dat hij ergens buiten in de kou gevonden, doodgevroren, met veel drank in zijn lijf. Meer wist hij ook niet achter te komen, hij had nog rondgekeken in gayscene, daar kwam weinig uit. Dus misschien is hij alleen wel landloper geweest, dakloos. D: maar het was die man wel ter ore gekomen, dus die gay wereld 

H: ... die was niet zo groot. En als er iemand dood gevonden wordt, het stond zelfs in de krant, geloof ik

D: ohja.

 

Natuurlijk, de krant, dat ik daar niet eerder aan gedacht heb! 

Ik google op Ierse kranten, dat wordt hem niet. Dit nieuws lijkt te klein voor de landelijke kranten. Ik verfijn naar kranten uit Dublin en ik kom op een site waar 14 kranten genoemd staan, waaronder een Russische en een Franstalige. 

Honderden berichten scrollen voorbij, ik weet natuurlijk ook niet precies met welke woorden ik moet zoeken. 

Homeless, frozen to death, extreme weather…. Om moedeloos van te worden. 

Maar dan kom ik op een bericht van de Irish Times van dinsdag 22 januari 2013. Een paar dagen na de dood van Martijn. Er wordt geschreven dat de kou nog wel even aanhoudt en dat het weekend voorafgaand meerdere mensen in de problemen zijn gekomen door de hevige sneeuwval in de bergen. Tja, dit is vooral een bewijs dat het koud was…

 

Ik probeer de volgende krant en dan heb ik beet, denk ik. De kop is “alcohol and freezing cold claim another life”. Het dateert van 7 februari, want ik heb inmiddels mijn zoekcriteria opgelengd. Het is wel een beetje laat, 2,5 week later, maar mijn hart klopt in mijn keel. Ik open het bericht en lees het razendsnel.

Daarna nog eens en nog eens.

 

Nee, er staat niets over Martijn. 

In dit artikel spreken ze over de 4e dode dit jaar door de combinatie van drank of drugs en kou. De overleden mensen worden met naam en toenaam genoemd. 

Het overlijden van Martijn kan ik nergens terugvinden. En na al die uren scrollen door die vreselijke berichten vind ik het welletjes. Terug naar het gesprek met Hein.

 

D: u kent Martijn eigenlijk uit werkomgeving, waar u Martijn heeft gebracht en dus uit de omgeving in Amsterdam rondom het contact met Adri, begrijp ik. 

H: Ja. 

D: hadden….

H: nou ja, Adri verslond jongens. 

T: voelde Adri zich ook aangetrokken tot het type Martijn? 

H: ja, het type Martijn, ja

T: een beetje een Puppy die gered moest worden. 

H: Nou nee, dat niet zo. Vooral jong. Hoe jonger hoe beter. En Adri was ook een wildeman, misschien dat Martijn dat ook nog gedaan heeft, maar dat heeft hij dan behoorlijk discreet gedaan. Hij was niet het type dat iedere dag in de sauna zat, of in de backroom. Hij was niet zo’n backroom type. Terwijl wij dat allemaal in die tijd iedere avond vrolijk deden, hoor. 

D: en werkte hij toen dus bij de Rode Hoed? 

H: ja, hij heeft bij de Rode Hoed gewerkt. Daar was hij, wat dan de huishoudelijke dienst heette in zo’n instelling. Zalen arrangeren, microfoons zetten, in de garderobe werken, je had er een barretje geloof ik waar je thee en koffie kon drinken in de pauze. Dat soort dingen deed hij daar. 

D: en heb je hem aan het werk gezien of heeft hij daar alleen over verteld? 

H: nee, ik heb hem daar echt aan het werk gezien. Ik heb zelfs… We hebben daar ooit met groene fractie een hele week georganiseerd. Groen Fractie, de Raad ging heel Europa door en kwam ook een keer naar Amsterdam en toen werkte hij daar. Ja, ja.

D: ok, want bij heel veel dingen denken we soms is het leugen of is het waar gebeurd, maar dit is gewoon, daar heeft hij gewerkt. 

H: dat heb ik met eigen ogen gezien. Die kapstok komt nog uit de Rode Hoed 

T: oh echt? 

H: En bij Amsterdam FM…. Volgens mij heeft hij ook gewerkt bij Salto. Dat is zo’n amateur radiostation, dat bestaat nog steeds en die hadden ook homo programma’s. Daar was altijd Menne Vellinga. Die was zeer actief, misschien herinnert hij zich nog iets van Martijn toen hij voor de radio werkte. 

 

D: dan nog een vraag. Hadden Martijn & Adri, waren die vaker in Dublin geweest? Had Martijn iets met Dublin? 

H: ik kan me niet herinneren dat Adri met Martijn ooit in Dublin geweest is. Het kan best zijn hoor. 

D: ik ben gewoon aan het bedenken… Waarom is Martijn...

H: naar Ierland gegaan? Omdat hij gewoon een baantje heeft gekregen in Limerick bij Microsoft. Dat deden in die tijd een heleboel mensen, dan kon je lekker naar Ierland

T: en dat was in het netwerk van de GroenLinks mensen? 

H: Nee...in Brussel zullen ze dat waarschijnlijk gehoord hebben. Dat was booming. En nu is Dublin nog steeds booming. Nu zij een heleboel van die bedrijven naar Dublin verhuisd.

D: en daar heeft hij gewerkt? 

H: Volgens mij heeft hij in Limerick gewerkt. Kijk, in 2005 heeft Adri zelfmoord gepleegd en toen ben ik naar Halsteren gegaan, waar zijn ouders woonden en daar zat Martijn ook. Zeg maar, de 2 weduwnaars van Adri zaten daar, hij en ik. Daarna heb ik hem nooit meer gezien.

T: Nee…. Voor mij is het zo dat ik eigenlijk deze zoektocht begonnen ben positiever geworden ben over Martijn. Voor jou is het misschien juist andersom, want jij hebt hem gekend en nu blijkt ineens dat alles niet klopte. 

H: ja, kijk, weet je, ik was niet zo intiem met Martijn. Martijn was een kennis van een kennis, of een kennis van een vriend. Achteraf ben ik allemaal gaan reconstrueren, toen het drama zich bleek te voltrekken. En ontdekte toen, ja dat was dus een fantastische leugenaar, die de ene mythe op de andere stapelde. En de eerste mythe die hij dus vertelde was dat hij het huis uitgezet was door zijn ouders, omdat hij homo was. Ja, dat gaat erin als zoete koek, zo’n verhaal bij ons. Ja, dat doet het. Ach, is het weer zover? Kom maar jongen, we introduceren je wel in een leven. Zo gebeurt het, dat is ook een manier waarop gesocialiseerd wordt in de gaywereld. 

D: het was makkelijk om in leugens te leven. 

H: ja, ja. Heleboel homo’s leven in leugens of hebben een tijdje in leugens geleefd, weten dat ook heel goed te doen.

 

D: is ie gelukkig geweest? 

H: eh… wat? Ik denk dat hij een korte periode, in die jaren gelukkig was. Toen ie veel voor het internet deed, voor de Radio werkte in Amsterdam, met Adri woonde in de Aart van Nesstraat. En daar is het opgehouden, want daar kreeg hij een baan in Brussel en is hij ook weggegaan. Dat was niet alleen omdat ie zo graag een baan wilde maar ik denk dat hij ook weg wilde van Adri. Maar Adri zat niet goed in zijn vel, en Martijn dus uiteindelijk ook niet. 

D: heeft ie ooit in de porno-industrie gewerkt? 

H: nee, niet dat ik weet, nee. Daar was hij niet het type voor. Ik weet wel dat hij in die tijd ontzettend blowde. Hij blowde ontzettend veel. 

T: Deed Adri dat ook? Weet jij dat?

H: niet zoveel als hij, nee. Het was geen always happy paar, na een tijdje was de spanning er af. Daarna zijn ze wel samengebleven en hebben ze samen ook een financieel huishouden gerund. Toen is Martijn ook gevlucht/weggegaan is naar Brussel. Want Adri had in ieder geval wel een eigen nieuw winkeltje opgebouwd. Daar speelde Martijn helemaal geen rol meer in die periode voor Adri. 

T: want hij heeft wel een toespraak gehouden op Adri’s uitvaart, die heeft Tineke ons voorgelezen. 

H: ik was verbaasd toen ik op die begrafenis, dat hij daar zat

T: ja

H: en daar was, daar was Martijn opeens. Had hij 2 weduwnaars, ja. 

T: ja, jeetje

H: ik heb nooit jaloezie gehad naar Martijn, nooit, komt in mijn woordenboek niet voor. 

T: weet je of Martijn ooit andere relaties heeft gehad naast Adri, weet je dat? 

H: in Amsterdam? Ik weet het niet, nee, ik weet het niet. Als hij het heeft gehad, dan heeft hij het heel discreet gedaan. 

D: Martijn, had hij ook hele nabije vrienden? 

H: zou best kunnen, maar ik weet het niet. Adri was in september jarig, dan was Martijn er ook altijd. Dan zaten er wel een heleboel vrienden van Adri, maar of daar nog vrienden van Martijn bij zaten. Ik kan me het niet herinneren

 

H: ja, en het sloeg dus in als een bom. We zijn ook allemaal toen uiteindelijk, toen de as terugkomen is, toen zijn we allemaal naar Deventer gegaan voor de, nou daar was je bij.

T: ja, ik heb toen op de begrafenis van Martijn, of de ceremonie, heb ik met 1 of 2 van die meiden uit Brussel gesproken

H: Jacqueline 

T: maar zij vertelde dat het echt een huisvriend was. 

H. GroenLinks had op een gegeven moment een huis gehuurd op een mooie allee in Brussel, Boulevard Adolph Max. Chique pand, met 5 of 6 kamers of zo. Daar had Martijn op een gegeven moment ook nog een onderkomen. Toen was ie weer verdwenen naar Ierland en daar is hij niet meer van teruggekomen.

T: weet jij nog iets? Heb je iets gehoord wat hij dan toen in die tijd gedaan heeft in Ierland? H: nee, nee. Hij is vertrokken naar Ierland... Daar moet je dus echt voor bij Jacqueline zijn, nu heb je het uit tweede hand. 

 

Hein geeft ons veel nieuwe namen en aanknopingspunten voor de zoektocht, dat is echt fantastisch! 

De informatie tijdens het gesprek liep wat door elkaar, ik zet het voor mezelf nog een keer op een rijtje: Martijn heeft in de jaren ‘90 in Amsterdam bij de Rode Hoed en Amsterdam FM gewerkt, terwijl hij bij Adri woonde. Vanaf het moment dat Martijn bij GroenLinks in Brussel ging werken, waarschijnlijk rond 2000, is hij daar ook direct gaan wonen. Na de Europese verkiezingen van 2004 is Martijn naar de PvdA gegaan en daarna weer terug naar GroenLinks. Dan volgt de zogenaamde Obama periode en aansluitend de eerste periode in Ierland, daar is Martijn nog een keer van teruggekomen. Hij is toen weer naar Brussel gegaan en in dat chique pand gaan wonen om vanuit daar voor de laatste keer naar Ierland te gaan. De jaartallen vanaf de periode na 2004 zijn onduidelijk.

 

Het valt me op dat Hein woorden zegt als ‘gevlucht’ en ‘Martijn wilde weg van Adri’ 

Hij heeft duidelijk een ander idee dan Tineke over de relatie van Martijn en Adri, dat is iets dat ik wel aan Tineke wil voorleggen in een volgend gesprek.

Het is ook duidelijk dat Hein en Martijn geen vrienden waren. Ik heb die relatie verkeerd opgevat doordat Hein destijds op de uitvaart was. 

Het is trouwens helemaal nieuw voor mij dat Martijn bij de PvdA gewerkt heeft. Hoe dat precies in elkaar steekt en of we een naam hebben van iemand bij de PvdA ga ik uitzoeken.

 

Dit was aflevering vijf van de podcast Het fantastische leven van Martijn. In de volgende aflevering heb ik onze jeugdvriendinnen Judith en Manon bij mij thuis uitgenodigd om samen herinneringen aan onze tienertijd op te halen.

 

T: maar bij Martijn....

M: gebeurde nooit wat!

J: jawel, jawel, hij vertelde mij ooit

T: echt ja?

J: nou, hij vertelde niet dat hij verkering had, maar hij vertelde dat helemaal enthousiast was dat het mooiste meisje van school verliefd was op hem.

T: ta da!

J: ta da! Ik heb geen idee, misschien begon de fantasie toen al.