Aflevering 15 Alexander en Charlotte

In aflevering 15 gaan David en Terry naar Oosterbeek om met Europarlementariër Alexander en zijn vrouw Charlotte te praten over het werk en leven in het politieke Brusselse landschap. Ook nu blijkt de relatie anders dan gedacht.

De podcast Het fantastische leven van Martijn bestaat uit 21 delen. De podcast is een De Roode Productie. De opname, redactie, samenstelling en montage deed Terry. David Paul was naast mede-interviewer ook sparring partner. Eric maakte de muziek, het sounddesign en deed de eindmontage. Wouter ontwierp het logo, de foto is van Tobias Arhelger | Dreamstime

Wil je iets aan ons kwijt? Mail naar podcast@deroodeproducties.nl

Transcript

Aflevering 15 Alexander en Charlotte

Welkom terug bij de podcast Het fantastische leven van Martijn, een zoektocht naar een verloren vriendschap.

In deze aflevering maken we kennis met Alexander en Charlotte de Roo. Alexander is de Europarlementariër voor wie Martijn destijds werkte. Dit betreft de eerste keer van Martijn bij GroenLinks in Brussel, waarschijnlijk tussen 2000 tot 2004. 

D: we zitten in Oosterbeek, Aan de Rijn zitten we, in een heel mooi kleurrijke ook weer kunstrijke kamer. Charlotte en Alexander kennen Martijn uit de periode dat Martijn in Brussel werkte 

T: nou, we weten eigenlijk al heel veel nu, maar waar we nog geen goed beeld van hebben, is hoe was het leven in Brussel. 

C: toen je had gebeld, dacht ik: goh, ik herinner me ook een aantal zaken, maar andere dingen vervagen toch. Maar ik bijvoorbeeld hier van 2005 een november een email aan Alexander waar ik ook in de cc zit. Op moment was Martijn internetredacteur voor GroenLinks van in de Europese Unie.

T: ok

C: en het is een mail, zo is ook mijn beeld van hem, dus ik lees even wat voor: 

Hoi Alexander, altijd fijn om je weer even te spreken. Hierbij onderstaand het mailtje, waar ik het over had. Dat moet je dan even met Charlotte overleggen of dat uitkomt. Dikke zoen, Martijn

En dat was Martijn. Recht vooruit, nou eh... leuk en we maken weer afspraak. En dat eh... en een dikke zoen, ja

D: maar een dikke zoen is best wel... want jullie hadden een werkrelatie, toch? Is wel heel intiem?

C: ja maar hij kwam, zij kwamen ook veel over de vloer.

A: we kenden hem al voordat we een werkrelatie hadden, dus in die zin

T: want hoe hebben jullie elkaar leren kennen? 

A: ja, dat weet ik niet meer.

C: Via Adri

A: ik denk via Adri, 

C: want Adri kwam vaak, zijn partner op dat moment, vaak bij ons over de vloer. 

A: ja, computers bouwen. 

C: helpen met computers

A: ja

C: wij hebben, of Alexander heeft, en ik heb een bonuszoon op dat moment een pubertijd kind met enthousiasme voor gamen. En Adri was supergoed in computers maken als hij ging crashen. Nou, dan kwam hij met Martijn. En dan gingen we samen eten en computers maken. 

A: ja precies en het duurde ook een hele tijd voordat de computer gemaakt was

C: we woonden toen in inderdaad in Amsterdam. 

D: jullie hadden dus een vriendschap echt met Adri al langer dan, begrijp ik? 

A: ja, ik werk... ik heb in Brussel gewerkt sinds 1985. En een flink deel van die tijd was Hein er 

T: Ja

A: in ieder geval de laatste 5 jaar of zo en vanaf die tijd kennen we Adri.

T: was hij in eerste instantie dan jouw persoonlijk assistent of webredacteur? 

A: Hij is een tijdlang, zeker 2 jaar, misschien wel 2,5 of 3 mijn persoonlijk medewerker geweest. Dan moet je alle mails bijhouden. Afgevaardigden worden bestookt met e-mails, nou dat kan je niet als Europarlementariër zelf bijhouden want je moet naar de vergaderingen, met mensen spreken. Dus dat wordt afgeschermd door een persoonlijk medewerker. Die beantwoordt ook het grootste deel van die mails en die houdt ook je agenda bij. En moet je daarnaar toe en vergeet dat niet.

C: en bel even met mijn vrouw, en dat deed hij dan ook. Om te kijken of we wel voor dat weekend als je met de fractie met de ... ergens in Europa terecht moest of dat ook wel thuis

A: en mij een beetje afremmen, he, want ik wou elk weekend wel ergens naar toe.

D: hij was echt een beetje een manager voor je. 

C: ja, was hij echt

A: ja, ja

C: daar was hij ook goed in

A: ja, daar deed hij ook goed

T: ging hij ook wel eens mee dan naar buitenland trips?
A: nee

T: nee, en dat is ook niet gebruikelijk?

A: de inhoudelijke medewerkers soms wel

C: ging hij mee naar Straatsburg? 

A: hij ging vaak wel mee naar Straatsburg, maar niet altijd, want dat deed ....

C: het parlement vergaderde een keer per drie weken in Straatsburg

A: want dat deed Jacqueline zo, wel af en toe maar niet iedere keer de hele bups, want er moeten ook nog mensen op het honk in Brussel blijven en maar hij is ook in Straatsburg geweest, ja

D: en hoe zagen dat soort bezoeken daar dan uit? Ben je daar een paar dagen?

C: ben je een kleine week, van maandag tot donderdag of vrijdagochtend.

A: lang werken, zeg maar van 9 tot 7, 8, en dan ga je met de hele ploeg eten. Nou ja, je ging niet altijd...

C: maar die reis naar toe. Vaak kwamen zij uit Brussel en wij kwamen uit Amsterdam. Dus dan zit je met de rest van het personeel samen in de trein en heb je ook tijd om sociaal te zijn met andere medewerkers, ook van andere partijen. 

A: heel intiem was Straatsburg, goed eten, lang eten, dus van acht tot half elf of zo. Dus niet effe

T: en dan elke avond? 

A: en dan elke avond...

C: nee, niet elke avond, want je hebt ook vaak ...

A: soms heb je avondvergaderingen en dan moet je weer terug

T: want was is jouw functie geweest

C: ik heb in verschillende fracties gewerkt, maar voor de fracties zelf op inhoudelijke onderwerpen. Ik zat op het moment dat Martijn er was, zat ik bij een andere fractie. In het begin zat ik bij de Groenen en later zat ik de PvdA.

D: ok

T: je zei dat het zo’n informele sfeer was bij GroenLinks.

A: ja, dus een kamer voor jezelf als afgevaardigde en nog een kamer daarnaast voor de medewerker, of twee medewerkers. Een persoonlijk medewerker en een inhoudelijk medewerker. 

D: en ben je ook op elkaar aangewezen, want hoe is die constructie? Woon je in Brussel of woon je in Brussel en in Nederland?

A: nou, wij hebben altijd in ieder geval in Amsterdam gewoond en we gingen dus elk weekend terug, maar de medewerkers bleven dan vaker wel ook in het weekend in Brussel.

C: maar ik twijfel of Martijn daar ook bleef. 

A: volgens mij blijf Martijn daar niet, nee

C: nee, dat is ook meer typisch voor Nederlanders. Zelf ben ik Deens van oorsprong, kwam ook naar het parlement als Deen met een Deense afgevaardigde. Dan kan je je voorstellen dat als je assistent en de inhoudelijk medewerker, die wonen allemaal in Brussel. Maar de afgevaardigden gaan naar huis

A: gaan altijd terug, ja. Vrijwel alle afgevaardigden zijn in het weekend, vaak drie dagen dan, in hun eigen land.

C: moet eigenlijk wel, als je dat land wil representeren, dan moet je daar, ja

A: een beetje voeling mee houden

T: ja

D: en Martijn, wat was zijn grootste talent?

A: zijn grootste talent?

C: nou, zijn zorgzaamheid. 

A: ja, ja, dat hij ontzettend goed met computers was. Ik heb hier nog een dingetje uit 2008, toen probeerde ik herkozen worden en toen moest ik op internet flink dingen doen en nou, daar hielp hij gewoon bij.

Hij werkte allang niet meer voor mij, dat was alweer vier jaar later, maar hier een videootje met daaronder de speech van Obama. “Klik op het knopje naast HTML, wederom flash laten staan, URL YouTube er inplakken, standaardverhouding hoogte en klaar! Lijkt me simpel toch?”

Allen: hahaha

A: nou dat vond ik dus niet. “Succes ermee, liefs” 2008 was dat.

Hij begon dus ook een beetje Vlaams te worden he. “Ge hebt het vast al gelezen” “Saluukes” 

T: geweldig

A: “Hoi Alexander” 16 juli 2008, dus een week eerder “De Denen mogen dan het gelukkigst zijn, maar dat geldt natuurlijk niet voor degene die met buitenlanders trouwen en die massaal naar Malmö trekken om daar ongestoord samen te kunnen leven. Dat is niet netjes van de regering ... afhankelijk is van de volkspartij, de Deense Wilders Kjærsgaard.”

C: dus hij vond dat ook, he?

A: ja, dus Denemarken had gezegd. Buitenlanders, wat was het ook alweer, tot 25 of zo mochten ze er niet inkomen. Wat deden ze dan? Dan gingen ze in Zuid-Zweden wonen, met de trein bleven ze in Kopenhagen werken en dus dat was een heel politiek iets. 

T: Ja, maar dan maak hij wel... De mail die hij daar overschrijft is best een warme mail.

Hij begint met een soort grapje en een soort twist. 

A: ja, doelend op haar.

T: Ja, doelend op de relatie met Charlotte maar wel over een echt politiek onderwerp. 

D: Waren er thema’s waar hij veel mee bezig was? 

A: gays natuurlijk, discriminatie, maar ook milieu. Hier bijvoorbeeld “Hoi, tip: Nederland verwaarloost het milieu, even lezen Alexander. Dat schrijft hij aan mij. 2008, was ik allang, werkte ik hier al in Arnhem, woonden we hier al. 

T: ja

C: dit is typisch ook hoe wij communiceren met heel veel mensen. Delen van het nieuws, van de politiek. Als je in die cirkel zit dan ben je toch altijd op een of andere manier bezig met politiek en hij werd daar ingezogen, in die politieke wereld. Die is heel dynamisch, daar zit heel veel energie in. En wat je nu ook hebt gehoord van Brussel, het is ook een clubje.

T: Ja

C: Dus die connecties blijven ook vaak lang na, dat je veel verder bent.

T: want hoeveel mensen werkten dan, in de hoogtij dagen, hoeveel mensen werkten er toen dan in Brussel? 

A: voor GroenLinks of voor de Groenen?

T: voor jullie GroenLinks fractie

C: oh, nou, acht max

A: maar je bent onderdeel van een fractie. 

T: Ja

A: Dus we hadden 48 groene afgevaardigden, zitten dan 200 mensen omheen. 

T: Ja

A: dus dat is veel... Je bent GroenLinks maar je ook onderdeel van de groene fractie

C: daar bouw je dus ook relaties mee

A: daar heb je dus ook relaties mee

C: en die houden ook jaren vol. En ik denk dat hij dat ook heel erg veel heeft gebruikt, daarvan heeft genoten, op bezoek is geweest. Dat is allemaal heel typisch. Een soort eigen wereld.

D: Daar komt Europa natuurlijk bij elkaar

C: Daar wordt het heel klein, overzichtelijk.

T: Ja

C: hij was ook iemand die dat gewoon rustig begon van de hoeveelheid papieren en zich daardoorheen werkte. Hij liet zich niet gek maken. Dat heeft hij ook aan jou continue gezegd van Nee, doe maar even rustig. Zo van, dit halen we vandaag en dat halen we morgen. En dat is een hele belangrijke kwaliteit in zo’n gestresste omgeving. Dat had hij ook. 

D: hij was echt een steunpilaar.

C: het gekke is, mijn indruk van hem is, dat hij daardoor ook zelf steun haalde. Er was behoefte aan hem en ehmmm... dat heeft hem ook goed gedaan. Hij voelde zich heel prettig in die baan, is mijn indruk van buitenaf. 

T: Ja

C: Hij vond het leuk.

T: Voor mijn gevoel is wel de beste periode van Martijns leven zakelijk gezien in Brussel geweest

C: Ja, dat denk ik ook.

T: Kunnen jullie herinneren wat hij eventueel deed voordat hij in Brussel kwam.

C: voor mij kwam hij out of the blue van de zijkant

A: geen flauw benul, nee

D: wat voor relatie hadden Adri en Martijn?

C: ik vond hem evenwichtig, ik vond het dat dat ware liefde was

A: zeker!

C: en ik vond dat dat.... ze deden elkaar goed

T: mooi!

D: fijn

C: fijn om te zien. Altijd gastvrij, altijd open

A: ik herinner me die zaterdagmiddag, waarschijnlijk met Daniël nog dan. Waren we wezen fietsen en toen zijn we in de Spaarndammerbuurt geëindigd. Gewoon langs geweest, de hele middag gebleven en gegeten en pas later weer naar huis gegaan.

C: Martijn en Adri waren allebei heel jong en speels. En dat bleef eigenlijk zo. Het was alsof ze niet verouderden.

A: precies, ja

C: ik herinner me wel wat van de begrafenis

A: ja

C: want daar waren we allebei bij

A: daar waren we bij

C: ja, ja. Hij werd ook gezien door de familie van Adri als de echte schoonzoon, dat was gewoon heel duidelijk. 

T: Ja

C: en dat deed hem ook erg goed. 

D: en zo zagen jullie hem ook nog, met Adri. Dat ze echt nog tot ver zo’n relatie hebben gehad.

C: ja. Dus dat het wel bekoeld was, ja, maar dit was...

D: die liefde bleef

Het is elke keer bijzonder als blijkt dat mensen een heel andere relatie met Martijn hadden dan ik dacht. In dit geval dacht ik dat Alexander en Martijn een pure werkrelatie hadden, maar nu blijkt dat de band veel persoonlijker was en al veel langer teruggaat. 

En hoe bijzonder is het dat Alexander en Charlotte nog allerlei mailtjes bewaard hebben. Alexander opent een nieuwe mail.

A: hier bijvoorbeeld, 2006 was ik jarig, 30 augustus. “Heel veel felicitaties vanuit Brussel met je verjaardag” “Nou, ik heb jou en Wim gemist op het congres” dus hij kwam niet naar het congres. Dat klopt, hij was ook geen partijtijger. Hij was politiek wel goed, maar niet dat hij nou, nee...

C: ja

A: en op ons afscheidsfeest in 2005 uit Amsterdam is hij niet geweest. Weet je wel? Toen hebben wij een heel groot feest gemaakt met wel 100 mensen, die bleven slapen in het hotel ernaast en daar was Martijn niet. Hij wou wel komen die zaterdag, maar ... “Het is fijn om met iemand mee te rijden in een 17 jaar oude citroen DS, waarvan de motor het begaf. Rampreis, onverrichter zaken vanuit Breda dus teruggegaan naar Brussel, was ook pas om half tien thuis.” Wij hadden die hele zaterdag feest “wanneer gaan jullie precies verhuizen, vergeet niet even je lijnnummer door te geven. Dikke zoen aan Charlotte en Clara, onze dochter was toen 4 maanden” 

D: oh wow. Uit alle contact blijkt dat hij heel begaan is geweest. Jullie waren echt vrienden voor hem.

A: absoluut, ja

D: tot hoe lang heeft die vriendschap geduurd?

C: met Martijn? Tot het eind. Alleen, ja, hij ging naar Amerika enne hij...

A: ik heb met hem een paar dingen over Obama gewisseld, hij heeft daar dingen gedaan. Ja, daarna is het een beetje verwaterd.

C: toen was hij op reis

A: Obama was 2008,

C: maar het was wel zo’n contact. Stel je voor dat het nu niet was geëindigd zoals het eindigde, dat als hij nu in deze omgeving was geweest dan zou hij langskomen.

T: ja

C: en welkom zijn, want ja, die relatie was er gewoon.

T: hoe hebben jullie gehoord dat Martijn overleden is. Wie heeft gebeld? 

C: Jacqueline denk ik

A: ja, dat was heel erg verschrikkelijk. Maar dat had ik van Martijn niet verwacht, nee

T: nee. Waren jullie bij de ceremonie in Deventer? 

A: nee, nee, ik ben uiteindelijk niet gegaan. Ik vond het te moeilijk.

T: Hebben jullie daarna ook de relatie heroverwogen? Ga je terug in de tijd om te kijken van waren er signalen? Heb ik iets gemist? Had ik het kunnen weten?

C: nou, voor ons was Martijn echt een verrassing.

A: ik heb het totaal niet zien aankomen. Nee

C: omdat wij hem in die periode waar wij heel dicht bij elkaar waren een hele andere persoon hebben gezien. En soms heb je wel een persoon met twee gezichten, maar als je zo dichtbij zit, zoals ik vind dat wij zaten. Dan denk ik dan had ik dat wel gezien.

A: Bij Adri kon ik het nog begrijpen. 

C: Adri had een brief achtergelaten die vrij duidelijk was. Nou, dus dat...., die..., nou ja, begrijpen doe je nooit, maar Adri was kwetsbaar ook. Belandde ook in het ziekenhuis door aids hiv-virus

A: we hebben Adri ook opgezocht in het ziekenhuis.

C: hij had het een beetje gehad.

A: hij had het mooiste gedeelte van zijn leven gehad en het ging nou niet echt geweldig

C: hij dacht niet dat het beter zou worden. En dat is het enige dat ik mij nog herinner bij Martijn, dat ik dacht: mmm, heeft hij gedacht het wordt niet beter. Dat is het enige.

T: wij denken nu dat door de mensen die we gesproken hebben rondom de zoektocht dat Martijn eigenlijk een heel groot geheim met zich meedroeg, namelijk verslaving, ernstige verslaving van drank en drugs. Heb je daar ooit iets van gemerkt? Dat hij eh...

C: nooit

A: helemaal niets!

C: nooit! En we zijn wel heel dichtbij geweest he.

A: dan had ik daar toch iets van moeten merken.

C: Hij was niet instabiel

A: althans niet in de periode dat wij hem gekend hebben.

T: nee

C: dan zou je toch... Kijk dan is hij misschien daar clean geweest, daar was geen excessen, weet je. Echt niet. 

A: nou ja, als hij ooit een verslaving heeft gehad, ik kan me dat eigenlijk niet voorstellen in die tijd

T: nee. Hebben jullie het ooit gehad over of hij contact had met zijn familie of waarom hij geen contact zou hebben met zijn familie? 

A: nee, ik weet wel dat hij uit Deventer kwam. Dat weet ik, hoe sterk die.... Nee

T: Nee

C: Dat kan ik me ook niet herinneren. Het enige dat me zo sterk staat, was dat stuk van de begrafenis, dat hij zo bezig was met mij vertellen, expliciet naar mij toegekomen op de weg, toen we wegliepen van de begraafplaats, onder de arm genomen. Hoe blij hij was dat hij die familie van Adri had kunnen helpen en dat hij als echte schoonzoon gezien werd, of hij daar de familie had gevonden, ik interpreteer, die hij misschien niet zelf had. Dat is de enige keer, dat staat heel sterk bij mij. Ik kan niet uitleggen waarom, kan misschien passen in wat je zegt.

T: Andere vraag: denken jullie of had je het gevoel dat hij problemen had met zijn geaardheid. 

C: nee, nee, want binnen GroenLinks, op geen enkele manier was dat raar.

A: nee

C: nee, echt niet. Echt helemaal niet.

A: hij was niet evident gay

D: hoe bedoel je dat? 

A: zoals Hein dat wel is

C: en Adri ook

A: en Adri ook. Dat was hij niet.

C: nou wat dat betreft, dat betekent natuurlijk ook dat je kan overkomen op heel veel verschillende manieren. Dan kan dat een kracht zijn

T: ja

C: dan kan je je voordoen als iets anders

D: ja

A: hij liep er in ieder geval niet mee te koop, nee

C: nee

T: maar hij had er geen moeite mee om er over te praten of te vertellen of te zeggen dat hij iemand leuk vond. Nou ja, jullie kennen hem natuurlijk via Adri

A: het was helemaal geen issue

C: nee, maar als je het zo vraagt, nee, het was geen issue. Het was natuurlijk ook, omdat het bij ons zo totaal normaal was, dat Adri en eerder Hein over de vloer kwamen. In de familie hebben we ook homo’s. Of je nu de een of de ander was, maakt niet uit.

T: nee

C: ik weet natuurlijk niet of hij in een andere setting het wel moeilijk heeft gevonden. Of juist niet wilde laten zien, maar het kwam bij mij niet zo over en in het parlement, waar er zoveel mensen rondlopen, heb ik ook nooit een signaal van hem gekregen dat we het daar niet over moesten hebben of ehm...

A: daar hoef je niet te cruisen, dat gaat vanzelf. Daar zijn wel duizenden mensen in het parlement.

T: daar is niet een een of andere machocultuur, dat je er absoluut niet voor mag uitkomen of

A: oh nee, absoluut niet

C: nee, helemaal niet

D: op je werk ben je iemand anders dan dat je privé in je weekend in Amsterdam bent

C: dat weet ik niet. Volgens mij wordt er net zoveel geflirt in het Europees Parlement als overal in Nederland

A: en misschien wel meer

C: en misschien zelfs wat meer. 

A: ik denk eerder meer

C: nee, ik denk zelf dat als hij had kunnen flirten in de kantine met een leuke jongen, dan had hij dat ook gedaan. Dat is mijn indruk van hem. Het zat hem niet in de weg

A: nee

T: dat is ook fijn te weten.

C: Ja, hij voelde zich daar heel erg prettig 

T: wat ik in ieder geval heel fijn vindt om te horen is dat, zoals ik hem zelf ook gekend heb in mijn leven, dat het gewoon nog steeds zo’n warme, zorgzame, geïnteresseerde, lieve jongen is, die... er is altijd net zo’n stapje er bovenop. Zo van: ik weet iets van jou en...

C: en het is mij belangrijk

T: ja, en het is belangrijk

D: heel attent

C: dat is precies het beeld dat ik van hem heb

T: Hoe zou je hem uiterlijk beschrijven in de tijd dat jullie hem gekend hebben? 

A: een jongen

C: een jongen

A: goed verzorgd

C: dun

A: ja, mager

C: goed verzorgd, zag er goed uit. Kwam goed over, was niet timide of zo

A: nee

C: wel bescheiden, maar niet timide

A: bescheiden, ja. Wou niet graag op de voorgrond, nee

T: en ergens heb ik weleens het gevoel gehad, want Martijn was natuurlijk echt een hele slimme jongen, dat hij misschien ook uit zelfbehoud naar Brussel is gegaan om toch ook, zeg maar... ja

C: dat kan ik me heel goed voorstellen

T: ja?

C: ja, want Adri was natuurlijk op allerlei manieren kwetsbaar en ontzettend lief. En ben je daarop verliefd en je ziet die andere kant ook. En die was zichtbaar bij Adri

A: bij Adri wel ja

C: we wisten daarvan. Als hij binnenkwam om twee uur om iets met computers te doen, was het eerste wat hij vroeg een biertje. Ja, dan weet je al. Ik begin niet met koffie he? Maar Martijn niet. Dat was heel zichtbaar.

D: Ja

C: dus het zal me niet verbazen dat hij ook een beetje zelfbescherming daarin heeft gezocht. Als ik jullie verhaal hoor van waar jullie zijn aangekomen, zeg maar, wat is er daar in die periode en daarna gebeurd. En wat misschien ook meegenomen van toen hij klein was, iedereen kan een tik krijgen. En als die tik net hard genoeg is geweest, dan kan je weer beginnen met iets dat je eigenlijk had weggelegd. En dat kan ik me eigenlijk veel beter voorstellen, omdat ik hem op geen enkel moment in die tijd, waar hij echt vaak bij ons over de vloer kwam en werkte voor Alexander in het parlement een uitschieter heb gezien.

A: nee, dat heb ik Martijn nooit gezien

Wat een heerlijk gesprek! Alles lijkt in die jaren voor en in Brussel in harmonie: de relatie van Martijn met Adri omschrijven Alexander en Charlotte als volwassen, liefdevol en evenwichtig. De werkplek in Brussel als energiek, inhoudelijk aansluitend op de idealen van Martijn. Ook lijkt hij te genieten van het bijbehorende leven in het internationale Brussel... Martijn werd hier gezien, hij kwam hier echt tot zijn recht. Het beeld dat zij schetsen komt overeen met het beeld dat ik had van Martijn in de jaren dat ik hem volgde op het internet. Wat ongelooflijk fijn dat dit dus wel gewoon geklopt heeft...

In het gesprek met Alexander en Charlotte komen we samen met hen op een theorie die mogelijk antwoord geeft op de vraag: Waarom deed Martijn alsof hij voor Obama ging werken terwijl hij in werkelijkheid naar Tineke ging.

Ik vat deze theorie hier samen.

Wij denken dat Martijn vanaf het moment dat hij Adri en dus ook de liefde leerde kennen begon te groeien, omdat hij gezien werd en liefdevol opgenomen werd in de nieuwe familie. Martijn leefde daarvoor in een bandeloze situatie met veel drank en drugs. Zoals Tineke het eerder zei: hij lag in de goot en Adri hielp hem eruit. Martijn brak vervolgens met iedereen, met zijn familie en vrienden uit Deventer maar ook met zijn beste vriendin op dat moment, Annemieke. Hij vertelde haar dat hij naar Australië ging verhuizen. Wij denken dat hij uit die wilde wereld wilde stappen en een rustiger en liefdevoller leven wilde leiden. De jaren daarna zijn goed geweest, de jaren waar Tineke en Femke ook veel mooie herinneringen aan hebben. Maar Adri en Martijn gebruikten samen ook veel drank en verschillende andere genotsmiddelen. En de relatie werd minder hecht door allerlei omstandigheden. 

Martijn heeft mogelijk gedacht, als ik naar Brussel ga en daar ook ga wonen, dan kan ik het gebruik weer inperken en me focussen op die baan. Hein noemde het in het eerste gesprek met hem ook: Martijn is weggevlucht eh... weggegaan naar Brussel. En zo te horen heeft die tactiek goed gewerkt, want zowel Alexander als Charlotte herkennen niets van een verslavingspatroon.

Na 2005 is Martijn, mogelijk door de dood van Adri, weer in oude patronen teruggevallen, zoals Charlotte dat net zei. Misschien heeft hij het verdriet en de pijn weggedronken of verdoofd. Als je dat idee doortrekt dan heeft Martijn mogelijk in 2008 ook gedacht als ik zo doorga dan loopt het echt uit de hand met mijn verslaving. Dus ik ga naar Tineke om het weer op een rijtje te krijgen. Tegen mijn collega’s van GroenLinks vertel ik een politiek interessant verhaal, namelijk ik dat ik naar Amerika ga om voor de Obama campagne te werken. Dat was niet goed te controleren, maar het hield wel, zoals Jacqueline zei, de aandacht van de oud-collega’s vast. Mogelijk heeft Martijn gedacht, ik het heb twee keer eerder onder controle gekregen dus zal het nu wel weer lukken. En als het dan gelukt is, dan kom ik weer terug uit Amerika en kan ik weer in Brussel gaan werken. Misschien is het in het begin bij Tineke best goed gelukt, hij is daar ook weer dun geworden, maar zoals we inmiddels ook weten is het uiteindelijk de verkeerde kant op gegaan.

We komen op een laatste vraag. 

D: Had hij dan ook contacten verder in Europa die hij legde, in Engeland of in Ierland of?

A: Kieran

C: Is dit in de tijd van Kieran? Weet je die nog, van Brussel?

A: Die Ierse jongen, die computers deed.

C: Ja

T: Wie is Kieran, was Kieran?

C: Hij was medewerker voor de groene fractie, dus in dat groepje. En hij deed computers. Dat past dus wel een beetje.

A: dat deed Martijn ook in feite.

D: Maar Martijn had dus wel in Brussel al een netwerk opgebouwd, met meerdere mensen uit Europa. Ook met Ieren, waar hij dus banden mee had. 

C: ja, die Ierse pubs zijn heel erg gebruikt iedereen van de Europese institutie, je kan daar ook iemand van de commissie hebben ontmoet of gewoon een Ier.

D: Ja

C: dat zijn van die pubs, die liggen heel dicht bij elkaar in dat Europese kwartier

T: Ja

C: dat je een Ier tegenkomt is vrij makkelijk

D: Is heel makkelijk

C: in Brussel

Alexander en Charlotte openen een heel nieuw stuk voor de zoektocht. De vraag is hoe komen we aan namen en contactgegevens van dit soort contacten? Ze beloven zelf nog even op zoek te gaan en in ieder geval alvast mails van Martijn door te sturen.

Ik zoek weer contact met Jacqueline, ik wil haar graag nog een keer spreken over de laatste periode in Brussel. Dat betreft de tijd ná Amerika, waarschijnlijk ergens rond 2010 of 2011. Ik vraag haar ook in diezelfde mail of zij weet wie Camiel is. Camiel staat ook op de lijst van de ceremonie, maar ik kan hem niet thuisbrengen....

Dit was aflevering 15 van de podcast Het fantastische leven van Martijn. In de volgende aflevering kom ik erachter dat ik nog een verwrongen beeld van Martijn heb, gaan we opnieuw naar Els om over de liefde voor boeken te praten en heb ik een belafspraak met Camiel.

Camiel: We hadden zogezegd een grote ruimte, maar hij zat in zijn eentje, met zijn rug naar het raam, aan de buitenkant. Daarin zat hij ongeveer op zijn troontje en dat deed hij allemaal perfect.